Heinz liet vorige week zijn telefoon te water vallen. Die is voor hem erg belangrijk, hij heeft deze nodig om zijn glucose te meten en al zijn pasjes zitten in het telefoonhoesje. Gelukkig kwamen de duikers van Recoverydivers hem helpen om zijn telefoon terug te halen.
Het hele verhaal lees je hieronder:
Het is maandagochtend als we gebeld worden door Heinz, hij heeft onder andere zijn telefoon laten vallen in een gracht. Niet in Amsterdam, maar in Alkmaar! Zijn telefoon zit in een hoesje, dus naast zijn telefoon is hij ook zijn pasjes en veel contact geld kwijt!
De gloednieuwe Apple iPhone 15 is voor Heinz van levensbelang, hiermee maakt hij verbinding met de glucosemeter op zijn lichaam! Heinz deelt met ons de locatie via WhatsApp:
“My name is Heinz , as we spoke via telephone, I’m sending a picture of the exact point where my telephone felt in the water in the corner of the Zijdam in the corner of the side like reaching the Kooltuin. I pointed with a yellow color in the picture.”
We gaan meteen voor Heinz “aan het werk”, want we hebben wel wat toestemmingen nodig. Hulde aan de gemeente Alkmaar en speciaal voor Dennis van de gemeente. Hij pakt de aanvraag op, belt ons met wat vragen en belooft snel terug te komen op de lijn met meer informatie. Al snel staan alle lichten op groen en kunnen we de afspraak die pet potlood al in de agenda staat vervangen door een definitieve afspraak.
Als om 6 uur mijn wekker gaat doet het wel even pijn, maar we gaan weer op stap met de Stichting! Om 7:00 sta ik bij Lucky Divers in Rotterdam, Marja heeft inmiddels de duikfles weer aangevuld met perslucht en de koffie staat al klaar! Op naar Alkmaar.
Onderweg hebben we geen file, maar met een rit van 1,5 uur hebben we genoeg tijd om het duikplan door te nemen. Onderweg nog een korte pitstop voor warme koffie.
Dennis heeft ons gewaarschuwd dat we moeilijk kunnen parkeren in de straat, maar er is gelukkig een plekje vrij. We zijn, veel te vroeg, op de locatie! Midden in het centrum van Alkmaar liggen de bekende straat en gracht met de naam Luttik Oudorp.
Het is een stralende dag, de zon werpt haar warme stralen over de historische grachten van Alkmaar, vlakbij de beroemde kaasmarkt. We kijken vanaf de brug zo uit op de Waag.
De Waag is oorspronkelijk gebouwd als Heilige Geestgasthuis met een kapel. Het gasthuis diende als armenziekenhuis en pelgrims konden er overnachten op hun doorreis. Het gebouw werd omgebouwd tot Waag in de 16e eeuw. Het Waagplein groeide met de eeuwen. In de 17de, 18de en 19de eeuw werden diverse woonhuizen gesloopt om het marktterrein te vergroten. De kaas die op het plein werd verhandeld, werd aangevoerd uit het omliggende platteland.
De grootste afnemers zijn niet meer de regionale klanten, maar landen als Duitsland, Engeland, VS en Japan. Deze landen leveren nu de grootste groep toeristen, waaraan de kaasmarkt haar bestaan te danken heeft. Hier klinkt dan ook van medio april tot medio september nog elke vrijdag om 10.00 uur de bel als startsein van de markt en wordt de definitieve koop gesloten met een traditioneel handjeklap!
Meer tijd om de toerist uit te hangen hebben we niet want ook Heinz is er inmiddels, bijgestaan door zijn trouwe viervoeter.
Hij vertelt dat hij op de brug een foto wilde maken en viel. Met een boog komt de telefoon in het water terecht, vlakbij een meerpaal. De eigenaar is er, we hebben een locatie en een toestemming, we kunnen gaan duiken!
Al snel staat Marja klaar in het droogpak. Nadat we de duikset nog een keer gecontroleerd hebben hangen we deze om. Een laatste controle en dan gaat Marja het water in. Het is een klein stukje zwemmen naar de plek waar de telefoon moet liggen, maar eerst maken we de seinlijn vast.
Marja is al snel klaar met alle voorbereidingen in het water en zakt dan af, met een diepe zucht loopt haar trimvest leeg en daalt ze naar de bodem van de gracht. De geluiden van de bovenwereld worden door het water gedempt en ze concentreert zich volledig op haar zoektocht.
Buurtbewoners staan te kijken, ik sta lekker in het zonnetje, maar dat is van korte duur…. Marja heeft met de metaaldetector binnen 2 minuten al het signaal dat ze zoekt, met behendige bewegingen pakt zij de telefoon die nog netjes in zijn hoesje zit. Al snel krijg ik via de seinlijn 2 rukjes: gevonden!
Aan de waterkant staat Heinz al te juichen, niet veel later ligt Marja in het water bij de trap waar zij de telefoon aan Heinz kan geven.
“Bedankt, Marja,” zei Heinz met een glimlach. “Dankzij jou kan ik mijn gezondheid weer via mijn telefoon in de gaten houden.”
Marja glimlacht terug, blij dat ze heeft kunnen helpen. Voor haar was dit meer dan alleen een duik naar een verloren voorwerp. Het was een kans om iemand te helpen en een verschil te maken in iemands leven. En dat is precies waarom ze duikt bij Recovery Divers!
Bron: Recoverydivers.nl
